roxanne_priority_seat“Gereserveerde stoel. Voor mensen die gehandicapt, zwanger of mindervalide zijn”

Afgelopen week was ik in Londen. Drukke stad, volle metro’s. Vaak mag je blij zijn als je uberhaupt op tijd de metro in komt, zonder tussen de deur te blijven steken met een been. Een zitplek is in de spitsuren al helemaal niet denkbaar. Tenminste, voor de gewone medemens.

In de metro stond ik rustig tegen een paal te hangen. Ik besteedde niet eens aandacht aan de ‘priority seat’ in de hoek. Maar tot mijn verbazing, stond er zo maar iemand voor me op. Een vlotte gentlemen. Ik wist niet zeker of hij echt voor mij op stond, maar toen hij veelbetekenend naar mijn dikke buik keek, begreep ik het.

In eerste instantie wist ik niet of ik beledigd of vereerd moest zijn. Staan lukt me heus nog wel. En zo dik ben ik toch ook weer niet! Maar aardig was het wel. Dus, na een drie-dubbele ’thank you’, ging ik wat onwennig zitten. Een beetje schuldbewust bijna. Normaal zit ik op deze stoel met de gedachte ‘ik sta wel op als er een bejaarde komt’. Ditmaal was het volkomen legitiem.

Tijdens het verblijf kon ik er steeds beter aan wennen. Rustig aan doen is lastig in een stad als Londen. Elke dag liep ik heel wat kilometers om zo veel mogelijk te zien. Dus een zitplek in de metro, was aan het einde van de dag eigenlijk meer dan welkom. Zwanger of niet zwanger.

In het begin was ik nog dankbaar en bescheiden, maar al snel zag ik de zitplek als mijn goed recht. Een vanzelfsprekendheid. En meestal was dat het ook. Zodra ik binnen kwam, stond er wel iemand voor me op. Het werd bijna een sport. Gebeurde het een keer niet, dan duwde ik gewoon mijn buik wat naar voren. Een extra zucht, of aai over mijn buik: gegarandeerd een zitplek. Een prima zitplek trouwens. Lekker dichtbij de deur zodat je niet door de dampende mensenmassa heen hoeft.

Het blijft een apart gevoel, mensen die voor je opstaan. Maar de zwangere vrouw op het bordje zegt genoeg: ik hoor op een ‘priority seat’! De komende 2,5 maand althans :).

Door Roxanne!
Roxanne is 28 jaar en zwanger in (het centrum van) Groningen. In verwachting van een jongen en uitgerekend op 23 juli 2015. Werkzaam in het basisonderwijs, als juf op een dorpsschool. Daarnaast orthopedagoog en eigenaar van Praktijk Yuda.