‘Dit wás de aanbieding’

‘We kunnen de kinderwagen ook wel op Marktplaats zetten misschien?’ vraagt mijn man voorzichtig. We pakken nog een paar zonnestraaltjes mee voor het huis. Hij een biertje, ik een droge witte wijn. ‘We gebruiken eigenlijk alleen nog maar de buggy. En ik denk dat we er best nog een paar honderd euro voor kunnen krijgen.’ Ik lach. ‘Nee joh, hij was nieuw maar een paar honderd euro, dat levert echt niets meer op.’ Ik word verbaasd aangekeken. ‘Ja echt, zo duur was dat ding niet.’ Mijn man noemt kalm wat we anderhalf jaar geleden hebben afgerekend voor het alles-in-1, multifunctionele, overcomplete kinderwagenpakket. ‘ Nee joh. Het was een aanbieding!’ Het is even stil. ‘Dit wás de aanbieding.’

Tweedehands was geen optie

Mijn wangen kleuren wat rood, ik herinner me ineens weer hoe het kinderwagen kiezen was verlopen. Het was de belangrijkste beslissing die ik moest nemen, vond ik. Toen. En tweedehands was absoluut geen optie. Zelf had ik natuurlijk al heel uitgebreid onderzoek gedaan naar merken, functies, extra’s en – heel belangrijk- kleuren. Er waren slechts twee kanshebbers overgebleven. Maar om de definitieve keuze te maken, wilde ik een uitgebreide voorlichting van iemand die er écht verstand van had.

Voordat ik verder ga, wil ik even iets uitleggen over zwangerschapshormonen. Zwangerschapshormonen zijn heel erg nuttig. Ze zorgen voor allerlei belangrijke processen in het lichaam van de moeder. Maar tasten ook in meer of mindere mate, dit is per vrouw verschillend, het vermogen om na te denken aan. Dit heeft ook weer allerlei functies, maar daar gaat het nu niet om. Ik had veel zwangerschapshormonen.

Zunis of Wugaboo

Iemand die echt verstand heeft van kinderwagens, vind je bij één van de vele babyspeciaalzaken. Het maakt voor nu niet zoveel uit welke, ze zijn nagenoeg allemaal hetzelfde. Op een donderdagavond wandelden mijn man, ik en mijn zwangerschapshormonen zo’n speciaalzaak binnen. Dikbebuikt begroette ik een kinderwagenconsulente. ‘Hoi, wij zoeken een kinderwagen’. Je zag haar opklaren. Een kinderwagen betekent cashen in babyspullenland. ‘Ik heb er al een beetje over gelezen’ bagatelliseerde ik mijn afstudeerscriptie naar kinderwagens ‘en ik denk dat het een Zuinny of een Wugaboo* moet worden.’ Nu kon de consulente haar geluk helemaal niet meer op. Dit ging richting het hogere segment.

Energiek trippelde ze naar het kinderwageneiland waar alle drie- en vierwielers keurig stonden te glimmen. Ze begon bij de Zuinny. Die was het goedkoopst, maar dat wist ik toen nog niet. Ze liet zien hoe het ding reed, hoe het inklappen werkte, demonstreerde de automatische uitklapfunctie en besloot haar verhaal met: ‘Prima wagen, degelijk en praktisch’. Goede tekst, want ‘prima wagen’ zorgde er bij mij voor dat alle zwangerschapshormoonbellen gingen rinkelen. Een prima wagen. Dat is iets heel anders de beste wagen.

‘Wij gaan nooit naar het strand’

‘En dan hebben we hier de Wugaboo’. Ze liet een theatrale stilte vallen. ‘Tja, dit is gewoon echt één van de beste wagens’ vervolgde ze haar verhaal. ‘Weet je, het zit ‘m vooral in de doordachte extra’s. Zo is de duwstang om te draaien, zodat je de wagen ook kan trekken. Dat is echt ontzettend handig op het strand, bijvoorbeeld.’ ‘Oh dat moeten we eigenlijk wel hebben he, schat?’ riep ik iets te enthousiast. De vrouw op het kinderbedjeseiland keek achterdochtig onze kant op. ‘We gaan nooit naar het strand’ antwoordde mijn man. Mijn zwangerschapshormonen gilden uit volle borst dat we dán dus echt wel heel erg vaak naar het strand gaan want dan hebben we een báby en dat doen mensen met een baby nou eenmaal gewoon vaak. Het was even stil. De ervaren verkoopmevrouw had duidelijk vaker met dit bijltje gehakt. ‘Weet je, eigenlijk is het allerbelangrijkst dat de vering goed is’ vervolgde ze haar verhaal. ‘Wonen jullie in de stad?’ Ze wachtte het antwoord niet af. ‘Dan kom je vast ook wel eens op de Vismarkt? Met die hobbelige steentjes?’ Mijn man zag allang waar dit naartoe ging. Ik niet.

‘Ziet u, deze Wugaboo heeft de beste vering van allemaal. Kijk maar.’ Ze duwde met beide handen op de kinderwagen bak en ik zag dat deze inderdaad erg flexibel meebewoog. ‘Stel je nou eens voor. Je baby is een paar weekjes oud. Zo teer. Zo’n babyschedeltje is heel erg kwetsbaar hoor. Kun je je voorstellen wat daar mee gebeurt als je geen wagen hebt met goede vering?’ Ik kon me dat voorstellen. Ik zag dat helemaal voor me. Dat was geen optie.

‘Deze maar doen’?

‘Deze nemen we’ besloot ik hardop. We namen plaats aan een bureau en de wagendame begon driftig te klikken achter de computer. ‘Limited edition bekleding, zei je he?’ Dat had ik niet gezegd, maar het klonk goed. ‘Ja, limited edition.’ ‘Zal ik de wagen dan maar direct bestellen, er zit een levertijd op van 23 week.’ Ze vervolgde haar verhaal met een opsomming van alle accessoires en het totaalbedrag. ‘Deze wagen is duurder dan onze auto’ fluisterde mijn man. Ik dacht even na. ‘Ja, nu je het zegt….misschien moeten we ook maar een andere auto dan, qua vering enzo.’

Een paar dagen later ligt er een folder op de keukentafel. Een grote zwarte benzinestiftpijl wijst een aanbieding aan. Een Zuinny. Met alle accessoires die een moeder in spe en haar zwangerschapshormonen kunnen wensen. ‘Limited Edition’ lees ik. De prijs is de helft van de Wugaboo. ‘Deze maar doen?’ vraagt een Post-It.

Met heel veel plezier heb ik Emily in deze limited edition Zuinny rondgereden. Haar hoofdje heeft hierbij, voor zover ik kan nagaan, geen schade opgelopen. De Zuinny heeft Marktplaats niet gehaald. Een goede vriend verwacht een zoon en wil onze limited edition graag overnemen. Zijn vrouw kan iets beter omgaan met de zwangerschapshormonen dan ik destijds. Op dit gebied in ieder geval.

* Zo heten die dingen niet echt, maar ik wil natuurlijk geen reclame maken 🙂
Deze column verscheen eerder op www.ziejemorgen.nl.

Lees ook dit artikel eens over financiële voorbereiding op het krijgen van een baby. 🙂

 

Credits foto: AndreasS, Creative Commons License.