We zijn online! Wauw! – Blog van Minke
Daar zijn we dan. Een gloednieuwe website. Met heel veel zorg en liefde gemaakt. En her en der wat bloed, zweet en tranen. Want een site als dit de lucht in helpen -ik zeg dit niet om te zeuren- is bepaald geen eitje. Voor wie het leuk vindt: een kleine recap van de afgelopen periode.
Meerjarenplan
Twee jaar geleden ging www.MoedersinGroningen.nl online. Heel erg spannend en heel erg leuk. Ik liep toen al heel lang rond met het idee, maar vond het spannend om er aan te beginnen. Vooral omdat ik niet goed wist waar ik dan moest beginnen. Oplossing: gewoon begonnen :). Ik weet nog goed dat ik voor het eerst uitsprak dat dit platform er gewoon ging komen: dat was het moment dat ik wist dat het er ook echt gíng komen.
Ik sprak met veel mensen over de invulling, samenwerking en uitvoering van het concept. Geen uitgebreid businessplan, gewoon twee A-4tjes met doel, doelstelling, structuur, onderwerpen en ideeën voor de toekomst. En ik ben als een dolle gaan schrijven: overal waar ik kwam met mijn dochter maakte ik foto’s en aantekeningen. Daarna gelijk een verhaaltje. Zo verzamelde ik een tijdje content en zag ik dat het werkte.
Het tweede belangrijke moment: dat ik tegen mijn webbouwer uitsprak dat ik op moederdag online wilde. Het was begin april, moederdag was zes weken later. Deze deadline zorgde ervoor dat ik haast maakte (en hij ook). Dat lukte. Avonden en avonden zat ik te schrijven, de website te vullen en foto’s te verzamelen. Heel erg veel werk: heel erg fijn om te doen.
Op 12 mei 2013 ging de site inderdaad online. Er was zelfs media-aandacht voor. Een fantastische start. Toen al had ik het idee voor een tweede platform voor zwangeren, maar ik wilde eerst zien hoe dit ging lopen. Een meerjarenplan was geboren.
MiG groeit en bloeit
Zo’n website online helpen was veel werk, maar eigenlijk begon het toen pas. Bezoekers namen toe, de artikelen werden goed gelezen. En de verwachtingen waren (terecht) hoog. Met mijn 36-urige werkweek en jonge dochter was het bikkelen om de website te blijven vullen met agenda-items, blogs, reviews en tips. Dat waren een hoop late avondjes typen ;). En ook echt niet altijd leuk, maar de ontzettend leuke reacties van alle lezers zorgden ervoor dat ik doorging. Het had zin wat ik deed en dat vond ik het belangrijkst.
Op een gegeven moment heb ik een oproep de wereld in gegooid op zoek naar mede-moeders of vaders die vrijwillig wilden helpen met het maken van mooie content. Dat leverde een ontzettend leuke club op: de MoedersinGroningen Crew. Ambitieuze, vrolijke, stoere moeders die aan alle kanten meehelpen met het vullen van de site en hele trouwe ambassadeurs zijn dit platform.
Twee jaar na lancering hebben we rond de 10.000 bezoeken per maand en meer dan duizend volgers en likes op Twitter en Facebook. De meeste bezoeken gaan naar de agenda met activiteiten, maar ook de verzamelpagina’s over kindvriendelijke restaurants, kappers en tandartsen zijn populair. Eigenlijk vind ik het nog het allerleukste dat deze moeders en vaders zich verzamelen op Facebook in een speciale groep en elkaar daar tips geven over allerhande zaken. Want dat was de bedoeling: niet meer zelf het wil hoeven uitvinden, leren van elkaar. En omdat alle moeders dichtbij zijn, voelt het een stuk vertrouwder dan op anonieme, landelijke sites.
MoedersinGroningen.nl groeit nog steeds. En dat vind ik heerlijk. Dus: dank alle lezers, fans en natuurlijk ook de crew. En stagiaire Kim die de afgelopen tijd heel erg veel heeft gedaan voor de site.
Uitbreiding van het platform
Met het opzetten en beheren van MoedersinGroningen.nl wist ik hoeveel werk het was om zo’n platform goed en waardevol te laten zijn en blijven. Het leukste werk wat ik me kan voorstellen, maar er gaat wel heel veel tijd in zitten. Dus ik wilde pas aan een tweede ronde beginnen als MoedersinGroningen.nl helemaal stond en ‘liep’. De komst van mijn stagiaire hielp daar enorm bij (ik denk nog maar niet aan het moment dat ze weer terug naar de schoolbanken moet). En daarom durfde ik het lanceren van een tweede website nu aan.
Het idee voor de site werd net als bij MoedersinGroningen.nl uit eigen ervaring geboren: tijdens mijn zwangerschap heb ik een nuttig overzicht van diensten en producten voor zwangeren ernstig gemist. Dus dat is het belangrijkste onderdeel van de website geworden: zoveel mogelijk waardevolle informatie gebundeld in zinvolle categorieën. Aangevuld met columns, blogs en ervaringen van zwangeren in Groningen.
ZwangerinGroningen.nl is in twee maanden gerealiseerd. Dat hebben we nagenoeg helemaal zelf gedaan. Een beetje hulp van wat technische heren(dank Thijs en Geert), maar vooral heel veel zelf. En daar ben ik eigenlijk best trots op.
Nog lang niet klaar
En nu is het zover: wederom veel gezwoegd op het laatste moment, maar we zijn online. En dat is gewoon wederom spannend :). Maar net als twee jaar geleden: nu begint het pas. Er is nog eindeloos veel meer te vertellen aan en over zwangeren in Groningen. En belangrijker: we maken dit platform het allerliefst samen met deze vrouwen (en hun partners). Net als dat we bij MoedersinGroningen.nl doen. Dus staan we klaar om feedback, ideeën, tips, complimenten en klachten in ontvangst te nemen en te verwerken. Want dat maakt uiteindelijk of deze website een succes wordt. Neem dus vooral contact op.
Persoonlijke noot, dubbel gevoel
En dan een persoonlijke noot. Want deze twee websites voelen voor mij soms erg dubbel. Het is niet voor iedereen weggelegd zwanger te worden, zwanger te blijven en dus moeder te worden. Of vader.
Ik heb aan den lijve ondervonden wat een ongelooflijk wonder het is, want mijn lieve Emily is er dankzij slimme wetenschappers. En na jaren van onzekerheid en veel verdriet. Ik heb lang gedacht dat ik nooit zwanger zou worden en toen ik dat na drie ICSI-pogingen uiteindelijk wel werd, heb ik negen maanden gedacht dat het op ieder moment mis kon gaan en ik dus alsnog geen moeder zou worden.
Tijdens het maken van deze website heb ik vaak teruggedacht aan die periode. En me gerealiseerd dat het met veel bombarie lanceren van dit platform voor sommige vrouwen en mannen met een (nog) onvervulde kinderwens heel confronterend kan zijn. Ik had mezelf in ieder geval wel kunnen schieten, toen.
Het helpt hen niet om me dit te beseffen, maar ik heb het wel graag even genoemd. Net als de plannen om ook aandacht te gaan besteden aan de minder rooskleurige kanten aan zwanger (willen) worden en zijn. Want dat hoort er ook bij, vind ik.
Het is een groot wonder. En dat blijft het.
Minke Haveman
10 mei 2015
Foto zwangere dame: Linda Bakker.
Geef een antwoord